Ogrodem marzeń moich jesteś
Kwitną w nim niezapominajki
A ja kwiat tuberozy posadzę
Żebyśmy mogli spotkać się
Pod jej rozkwitłym obrazem
Wtedy nektar z ust twoich będę pić
I dziękować niebiosom że mogę przy tobie być
I żadne istnienie nie spłoszy tej błogości
W której trwa i rośnie obok naszej miłości
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz